NİĞDE ŞEHİTLERİ ANISINA 
Bir günüm bir ay oldu 
Yalnız yaşamaya alışamadım. Diyor 
Dikilitaş tan Musa Kartal,Erdal Çoban’sız Yeşilyurt kasabasından Abdul Kadir Tanı, Bor dan Halil İbrahim Korkmaz,
Evet, onlarsız yaşamaya alışamadık. Bir ana, baba, Bor Obruk köyünden Razaman Kalkan’sız Hacı Abdullah’tan Doğan Demir’siz, Bor dan Hasan Tuncel’siz, Dikilitaş köyünden Erdal Çoban’sız, Niğde Boğaziçi Mahallesinden Mustafa Avcı’sız, Karatlı köyünden Şahin Yılmaz’sız, İçmeli köyünden Davut Yıldız’sız, Alay Kasabasından Oktay Öneler’siz, Edikliden İhsan Yarımkulak’sız, Hacıbeyli’den Sedat Çelik’siz, Hasaköy’den Cemal Özcan’sız, Aktaştan Zekai Çamur’suz, Bor’dan Yılmaz Gökşen’siz, Ulukışla Eminlik’ten Yıldıray Kılınç’sız yaşamaya nasıl alışsın. Sizler ki onların gülü, dağ başlarında özgürce açan rüzgârlara karışan çiçekleriydiniz. Daha yirmili yaşlardaydınız ve egemenliğe giden yolda dönmeyi düşünmediniz. 
Şırnak’ta şehit olan polis Rahmi Dana bir şiirinde; 
Polis oldum anam bileğim bükülmez 
Kurşun yesem kanım dökülmez 
Zalim gurbetin çilesi bitmez 
Yollara bakıp da ağlama anam. diyor. 

Aynı Rahmi Dana gibi iki çocuk babası Niğdeli Murat Şengül, üç çocuk babası Niğdeli Hamza Baykan, bir çocuk babası Eski Gümüşlü Özer Özkaya ve evli olan Niğdeli Serdar Ulusoy’da bileği bükülmez çelik gibi polistiler. Onlar da egemenliğe giden yolda dönmeyi düşünmediler. 
Uzman J. Çavuş Murat İlerigelen’ in; şehit olmak sanki içine doğmuştur. Anneme şiirinde; Bir gün taşınacağım erler kolunda Ansızın bakarsın gelir bir haber Görev anında gurbet yolunda Oğlun görevde şehit olmuş derler 
Kapanmış yatarken bayrak altında Bayrakları altında gelirsem eğer 
Karşına çıkarsam ağlama annem Üstüme yığılıp ağlama annem
 Dikilitaş tan Kudret Çelik,  BU YOLDA KAN AKITMIŞTIR GAZİ OLMUŞTUR